poniedziałek, 23 stycznia 2012

Edu – komputer. Pomyśl - zanim wybierzesz multimedialny program dla dzieci

Jedną z najbardziej efektywnych metod wspierania rozwoju dzieci jest możliwość wykorzystania komputera w edukacji. Uczenie się to nie tylko przygoda na całe życie, ale to także konieczność. Należy dołożyć wszelkich starań, by pierwsze lata edukacji dzieci wypełnić zabawą, która będzie jednocześnie uczyła i zapewniała prawidłowy rozwój.
Żyjemy w czasach, w których trudno funkcjonować bez komputera. Mimo, że stanowić on może zagrożenia dla zdrowia (wady postawy, wzroku), jeśli będziemy spędzać przy nim zbyt dużo czasu, to jednak nie ulega wątpliwości, że będzie on dla wielu przyszłych pokoleń podstawowym narzędziem edukacji i pracy zawodowej. Włączając zatem komputer do procesu edukacji musimy szczególnie pamiętać o kształtowaniu  nawyków korzystania z komputera z uwzględnieniem  zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Dozowane spędzanie czasu przy komputerze może być interesującą, edukacyjną przygodą, jeśli udostępnimy dzieciom odpowiednie multimedialne programy edukacyjne dostosowane do ich wieku i potrzeb.
Wielu rodziców jest ostrożnych w wykorzystywaniu multimedialnych programów  w edukacji dzieci, z uwagi na ograniczone zaufanie do produktów na rynku wydawniczym - niebezpieczne gry komputerowe, w których występuje agresja, przemoc.
Co zatem trzeba wiedzieć, aby wybrać właściwy program dla naszego dziecka?

Multimedialny program edukacyjny powinien charakteryzować się:
- poprawnością merytoryczną i dydaktyczną,
- prostotą w zakresie komunikacji pomiędzy programem a dzieckiem, powinien być dostosowany do wieku i poziomu dziecka,
- prostotą formy graficznej kompozycji poszczególnych obrazów,
- natychmiastową reakcją na wszelkie działania użytkownika,
- materiałem dydaktycznym w formie dobrej zabawy,
- nauką logicznego, twórczego myślenia,
- wyrabianiem poczucia estetyki,
- stopniowaniem trudności zadań,
- różnorodnością działań,
- możliwością ustawienia czasu i tempa na wykonanie zadania,
- możliwością przerwania programu w dowolnej chwili,
- możliwość naprawiania błędów,
- nagradzaniem użytkownika za poprawnie wykonane zadanie.
 
Program powinien mieć jasno sprecyzowany cel i założenia określające warunki jego wykorzystania.
 

Powinien być również:
- atrakcyjny dla użytkownika;
- stwarzać możliwość oddziaływania na wiele zmysłów; 
- prosty i czytelny w obsłudze;
- dostosowany do potrzeb konkretnego użytkownika oraz do konkretnych wymogów procesu dydaktycznego lub procesu terapeutycznego;
- zawierać spójną kompozycję całości i każdej części;
- czas wykonywania pojedynczej części programu np. jednego ćwiczenia powinien być jak najkrótszy, od kilkudziesięciu sekund – dla najmłodszych, do kilkunastu – gdy stopień trudności wzrasta;
- instrukcja programu powinna wyjaśniać sposób instalacji, konfiguracji i obsługi oraz wskazania metodyczne dotyczące jego użycia;
- być niezawodnym technicznie.

Komputer wspomaga i urozmaica proces uczenia się. Jest narzędziem niezwykle cennym w dydaktyce, terapii pedagogicznej i logopedycznej. Daje nieograniczone możliwości wykonywania ćwiczeń. Należy jednak pamiętać, że można wykorzystywać go jako jedną z wielu uzupełniających się technik, dzięki którym dziecko ma dążyć do samodzielności. Warto zatem poznać  możliwości programów.

Mocne strony multimedialnych programów edukacyjnych:

- oddziałują na wiele zmysłów
- wielostronnie aktywizują użytkownika
- wymagają logicznego myślenia, samodzielnego rozwiązywania problemów
- motywują do wysiłku
- zachęcają do powtarzania ćwiczeń
- usprawniają koordynację wzrokowo – ruchowo – słuchową
- uczą w sposób bezstresowy.

Wiele programów nie spełnia wymogów dobrego multimedialnego programu edukacyjnego.

Słabe strony multimedialnych programów edukacyjnych:

- niektóre zawierają błędy  merytoryczne, językowe
- mogą wystąpić w nich trudności techniczne
- niektóre elementy graficzne odwracają uwagę od wykonywanego zadania
- bywają niedostosowane do wieku i możliwości intelektualnych użytkownika.

Edukacja komputerowa jest dla większości dzieci bardzo atrakcyjna. Wyzwala w nich aktywność, zachęca do zdobywania wiedzy i samodzielnego działania. Dlatego tak ważny jest odpowiednio dobrany program. Niebezpieczeństwem jednak jest zbyt długie spędzanie czasu przed komputerem. Należy przestrzegać zasad higieny pracy – ograniczać czas spędzony przy komputerze.

Pamiętać należy, że komputer nigdy nie zastąpi rodziców, ani nauczycieli  w edukacji i wychowaniu dzieci - bliskiego kontaktu, rozmów, aktywności na świeżym powietrzu (…). Stanowi jedynie atrakcyjny element tego procesu. 




Na zajęciach miałyśmy możliwość przetestowania gier edukacyjnych.
Nasza grupa wybrała grę pt. ,,Piękna i bestia’’, która zawiera trzy wersje językowe: polski, włoski i czeski. W grze dostępna jest opcja wybrania trybu gry, instrukcje są słowne, a w rogu ekranu możemy znaleźć podpowiedź oraz wyjście do menu głównego. 

 ,,Piękna i bestia’’ to gra, która umożliwia dzieciom:
•    Przygotowywanie dań
•    Kolorowanie
•    Tworzenie kompozycji kwiatowych
•    Ubieranie postaci bajkowych
•    Zdobycie orderów mądrości.









Testowana przez nas gra edukacyjna poprzez przygotowywanie dań uczy nazw produktów oraz wykonywania zadań według określonych zasad. Dzieci maja również do wyboru ubieranie postaci bajkowych w stroje weselne, kolorowanie scenerii bajkowych czy  tworzenie kompozycji kwiatowych poprzez dobieranie odpowiednich elementów. Przechodząc do testu sprytu dziecko może zdobyć order mądrości i spostrzegawczości. Po wykonaniu wszystkich zadań dziecko ma możliwość posłuchania w całości bajki pt. ,,Piękna i bestia’’.

Gra przeznaczona jest dla dzieci z pierwszej klasy podstawowej oraz dla dzieci w wieku 7-8 lat z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim.

Celem gry jest pobudzenie w dzieciach aktywności spostrzeżeniowej, manualnej i intelektualnej.




wykonały: Izabela Górzyńska, Magdalena Kuć, Joanna Wójcik.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz